ACTIVITEITEN
De bijeenkomsten zijn op vrijdagavond. Als vanouds starten de bijeenkomsten om 20.00 en is de zaal open vanaf 19.30.
Vanaf november 2017 zijn de bijeenkomsten in de oude bibliotheek van Berkum. Deze zit (links) tegen het wijkcentrum de Weijenbelt. Zie voor het adres en de routebeschrijving de pagina over Locatie.
Komende activiteiten:
| 20 september 2019 | Erik Mulder over Ichthyosauriers | |
| 18 oktober 2019 | Jan Boes over haaientanden en waar ze gevonden kunnen worden. | |
| 22 november 2019 | Peter Hofstee over zwerfstenen | |
| . | ||
| 20 december 2019 | Voor de pauze verloting en na de pauze vertelt Clarinus Nauta over zijn reis naar Corsica: een eiland met een oceaanbodem. | |
| . | ||
| 17 januari 2020 | Voor de pauze de jaarvergadering en na de pauze vertellen leden over hun vondsten | |
| . | ||
| 21 februari 2020 | Ger Jan Goedvriend met een lezing over: “De wisselwerking tussen bodemafzettingen van kalk en het broeikasgas koolstof dioxide (CO2)”. | |
| . | ||
| Al miljoenen jaren heeft afzetting van kalk op zee- en meerbodems plaatsgevonden, deze afzettingen zijn van biologische oorsprong. Kalk en koolstofdioxide zijn onderdelen van de levenscyclus van de meeste organismen op deze aarde, algen-planten-dieren, inclusief de mens. Niet alle CO2 lost op in water, een deel blijft in de atmosfeer en zorgt via het broeikaseffect voor een verspreiding van de zonnewarmte over het aardoppervlak en de luchtlaag daarboven (de biosfeer). Als het water warmer wordt, vervluchtigt er koolstofdioxide naar de atmosfeer. In water is dit gas beperkt oplosbaar, het lost op onder vorming van ionen, die de zuurte van het water beïnvloeden. Het water wordt dan wat zuurder, in dit zuurdere water lost kalk gemakkelijk op, daardoor neemt de zuurte van het water weer af.In water stelt zich een chemisch evenwicht in, via reacties van CO2 en watermoleculen, waarbij ionen worden geproduceerd, waarvan de carbonaat-ionen door planten worden gebruikt voor de aanmaak van suikers en door dieren voor de vorming van in- en uitwendige skeletten. Tot deze skeletten behoren ruggengraat, beenderen en schelpen. Deze zinken na de dood van de (zee-)organismen naar de zeebodem. Compactering door hoge druk en temperatuur op de zeebodem geeft steenachtig materiaal (krijt en mergel), waarin soms de overgang van amorfe structuur naar kristalstructuur (calciet) plaatsvindt. Calciet is dus een onderdeel van de kringloop van koolstof, via een groot aantal chemische reacties, die omkeerbaar zijn. In de scheikunde spreken we van evenwichtsreacties. Schelpen en skeletten zijn een dierlijke bijdrage aan de vastlegging van koolstof in een voorraad, die wordt aangesproken bij veranderende omstandigheden van temperatuur, druk en zuurgraad. Wie is Ger Jan Goedvriend? | ||
| . | ||
| 20 maart 2020 | Koos Tap over de geologie van de Vogezen, het Zwarte Woud, De Rijnslenk en het zilvervoorkomen in de omgeving van Sainte Marie aux Mines | |
| . | ||
| 17 april 2020 | Ivo Stulemeyer over diepteboringen. | |
| . |